Τρέχεις, τρέχεις. Τρέχεις! Ή
φεύγεις, πλανάσαι, χάνεσαι, κρύβεσαι.... Από τον άλλον νομίζεις; Ή μήπως από
τον εαυτό σου; Τα θάβεις μέσα σου, ασυνείδητα νομίζεις ότι τα σκοτώνεις
συνειδητά, ότι είσαι μια χαρά και όλα καλά.
Και μετά ξέρεις που καταλήγεις;
Να αναρωτιέσαι γιατί δεν μπορείς να μείνεις σε σχέση, γιατί φοβάσαι μη
βαρεθείς, γιατί σε ιντριγκάρει η δυσκολία, γιατί ο μεγάλος σου έρωτας ήταν
κάποιος/α που σε εγκατέλειψε κι εσύ έχεις μείνει να αναπολείς στιγμές και να
λες με τόση σιγουριά πως, ναι, αν στο ζητούσε θα γυρνούσες. Θα γυρνούσες λες;
Τόσο σίγουρος/η; Θα ήσουν όπως θα ήθελες, θα ήταν όπως ονειρεύτηκες; Ξέρεις πως
όχι, αναγνωρίζεις ψήγματα της παθολογίας αυτής. Αλλά όμως επιλέγεις τη σιγουριά
σου, την ασφάλεια. Έναν καλό άνθρωπο, να μην έχει ακουστεί τίποτα άσχημο γι'
αυτόν, να μην "του έχει βγει το όνομα", να είναι γλυκός, να είσαι
περήφανος να κυκλοφορείς μαζί του, να είναι όμορφος ώστε να αναγνωρίζουν οι
συνομήλικοι την επιτυχία σου -μία αναγνώριση που δεν έλαβες και την έχει τόσο
ανάγκη η τσακισμένη αυτοεκτίμησή σου.
Επιλέγεις τον εύκολο δρόμο. Και
τι γίνεται με τις επιθυμίες σου; Σου λέω ξανά: τις θάβεις, λες όλα καλά,
νομίζεις ότι πνίγονται όμως; Πώς θα καλύψεις το υπαρξιακό σου κενό; Πώς θα
αντιμετωπίσεις το ανικανοποίητο, την καρδιά σου που θα πιάνεται τα βράδια και
θα νιώθεις ότι πεθαίνεις; (Με σεξ; Με ερωτικές συνευρέσεις ή συγκινήσεις με
άλλους συντρόφους; Να στέλνεις με εκείνον, να μιλάς με την άλλη, να βγαίνεις εκεί
που σε γούσταρε η τάδε ή που σε κοιτούσε εκείνος....)* Κι όταν
συνειδητοποιήσεις τις επιλογές σου, γιατί το "για πάντα" θέλει έρωτα
και πάθος για να αντέξει, τι θα κάνεις; Θα χωρίσεις ή θα μείνεις για το καλό
των παιδιών σου; Θα αφεθείς να είσαι απλώς δυστυχισμένος/η;
* "Οποιαδήποτε σεξουαλική
έλξη δεν ταυτίζεται με τον έρωτα, δεν έχει μόνο ερωτική διάσταση. Είναι πολύ
πιθανό να κυριαρχήσει η σεξουαλικότητα στην ανάγκη σου να προσεγγίσεις τον
άλλον, να νιώσεις ηδονή. Για τη σημασία της ηδονής, βέβαια, μπορούμε να πούμε
πάρα πολλά πράγματα! Μία σημασία -έτσι, επιγραμματικά- της ηδονής, σε αυτό το
πλαίσιο της σεξουαλικότητας, είναι το υπαρξιακό κοίμισμα του εαυτού.
Ένας άντρας ας πούμε που δεν έχει
εκκρεμότητες αυτογνωστικές για κάποια φάση της ζωής του είναι πιθανό να απέχει
από το σεξ, όχι επειδή πάσχει από α-σεξουαλικότητα αλλά επειδή δεν υπάρχουν τα
ψυχικά σημαινόμενα που κινητοποιούν την ανάγκη για ερωτική συνεύρεση. Πολλές
φορές πίσω από την επίταξη της σεξουαλικής συνεύρεσης, του σεξουαλικού πόθου,
βρίσκεται μία λανθάνουσα αίσθηση ψυχικής ανεπάρκειας, ενός βαθύτατου υπαρξιακού
κενού, το οποίο χρειάζεται επειγόντως να καλυφθεί καταχρηστικά με μεγάλη
ποσότητα ηδονής. Υπάρχει δηλαδή ένα βασικό κενό, στο οποίο το πρώτο πράγμα που
κινητοποιείται για να το καλύψει τελείως αυτόματα, δηλαδή αυτοματικά, είναι το
σεξουαλικό ένστικτο. Έτσι καταλαγιάζει η αγωνία αυτού του υπαρξιακού κενού
-παροδικά- βαθαίνει όμως η πληγή της ψυχής, που επιζητεί ολοκλήρωση."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου