Δημοσιευμένο με τίτλο «Εν μέσω ελληνικής κρίσης, η Γερμανία
θα πρέπει να διδαχθεί από το δικό της δημοσιονομικό παρελθόν» (“In Greek crisis, Germany should learn from its fiscal past”), ένα πολύ καλό άρθρο του
Harold Meyerson στην αμερικανική εφημερίδα “The Washington Post”.
Οι υπογραφές των Γερμανών αντιπροσώπων στη Συμφωνία του Λονδίνου το 1953 |
Δυστυχώς, η Γερμανία δεν έχει μάθει το κόστος της τρελής
προσήλωσης στη δημοσιονομική ορθοδοξία, παρά το γεγονός ότι η ευημερία της έχει
τις ρίζες της στην απόφαση των (από τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο) αντιπάλων της, να
διαγράψουν το ήμισυ των χρεών της, για να υπάρξει μεταπολεμική κυβέρνηση της
Δυτικής Γερμανίας.
Ευτυχώς η Γερμανία έτυχε καλύτερης μεταχείρισης (Συμφωνία
Λονδίνου, 1953). Στη συμφωνία αυτή, 20 κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας,
που είχαν δανείσει χρήματα στη Γερμανία κατά την προναζιστική Δημοκρατία της
Βαϊμάρης και μετά το 1945, συμφώνησαν να μειώσουν το χρέος της Δ. Γερμανίας
κατά το ήμισυ. Επιπλέον, συμφώνησαν ότι η αποπληρωμή του δεν θα προέρχεται από
τις κυβερνητικές δαπάνες, αλλά αποκλειστικά από τις εξαγωγές.
Στην σημερινή πραγματικότητα, οι πολιτικές που ασκεί η
Μέρκελ μέχρι τώρα, είναι αντίθετες με όσα έπραξαν άλλα έθνη το 1950 για να τη
βοηθήσουν. Από το κραχ του 2008, η Γερμανία ως ηγετική δύναμη στην οικονομία
της Ευρώπης, έχει υποχρεώσει την Ελλάδα (και άλλες Μεσογειακές χώρες) να
λεηλατεί τις ίδιες τις οικονομίες της ώστε να ξεπληρώσει τα χρέη της.
Παρ' όλα αυτά, η ανεργία εκτινάχθηκε στο 25% (στους νέους
ξεπέρασε το 50%), ενώ το χρέος ανήλθε στο 175% του ΑΕΠ! Μόλις το 11% εξ' αυτών
δόθηκε πραγματικά στην ελληνική κυβέρνηση. Μάλιστα, ο αρθρογράφος παρομοιάζει
την κατάσταση αυτή της Ελλάδας με την Μεγάλη Ύφεση των ΗΠΑ, ενώ αναφέρει ότι η
Ελλάδα, κολλημένη στην αποπληρωμή του χρέους, έχει καταντήσει, όπως έχει
σημειωθεί στη “Financial Times”, «οιονεί σκλάβος της οικονομίας αποκλειστικά
προς όφελος των ξένων πιστωτών».
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι
εξέλεξαν την περασμένη Κυριακή μία κυβέρνηση που απαιτεί τη επαναδιαπραγμάτευση
του χρέους. Αξιωματούχοι, όμως, της Γερμανίας και της ΕΕ είναι αντίθετοι και
στάθηκαν ανυποχώρητοι σε τέτοιες συζητήσεις.
Θα ήταν καταστροφή για την Γερμανία αν η Ελλάδα αποφάσιζε να
αποκηρύξει τα χρέη της και να αποχωρήσει από τη ζώνη του ευρώ, καθώς αυτό θα
σήμανε κίνδυνο σχετικά με την συνέχιση της ύπαρξης της ζώνης. Ως μέλος της
ζώνης του ευρώ, η Ελλάδα δεν μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμά της, και αντί να
επιτραπεί στην Ελλάδα να αυξήσει τις εξαγωγές της, η Γερμανία κάνει ό,τι είναι
δυνατόν για να αυξήσει το δικό της εμπορικό ισοζύγιο με την Ελλάδα και τους
ευρωπαίους γείτονές της. Μακριά από την ανοικοδόμηση των οικονομιών της Νότιας
Ευρώπης, η Γερμανία τη λεηλάτησε στο όνομα της δημοσιονομικής ευθύτητας.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση αντιπροσωπεύει τουλάχιστον ένα
διάλειμμα από την προηγούμενη «κυβέρνηση σφαλμάτων» (mis-rulers) στην Ελλάδα.
Οι πρώιμες ανακοινώσεις της σηματοδοτούν μια νέα εξέλιξη στην ελληνική
διακυβέρνηση: μια πάλη ενάντια στη διαφθορά και τον καπιταλισμό που έχουν εδώ
και καιρό διαβρώσει την οικονομία της χώρας.
Γιατί η Γερμανία δεν μπορεί αν εφαρμόσει τα διδάγματα από το
παρελθόν της στην οικονομική πρόκληση του σήμερα;
Ο κόσμος θα είναι καλύτερος αν η Γερμανία γνωρίσει την
ιστορία της. Και όλα αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου